4. Wyżeł duński
Historia:
Wyżeł duński pochodzi z Danii z XVIII wieku. Jego przodkami są psy wiejskie bluthundy oraz psy cygańskie i pointery hiszpańskie. Został opracowany przez Mortena Baka z Glenstrup na Jutlandii w 1710 roku. Początkowo psy te otrzymały nazwę Psy Baka, później pointery duńskie lub pointery staroduńskie. Dziś posiadają nazwę Wyżeł duński. W pierwszej połowie XX wieku psy tej rasy nie były popularne. Rasę reaktywowano i pod koniec XX wieku była trzecią co do liczebności rasą duńską. Wyżeł duński wykorzystywany był jako pies myśliwski posokowiec.
Charakterystyka:
Wyżeł duński to typowy pies myśliwski. Odważny, wytrwały, spokojny. Ma doskonały węch, dlatego pracuje jako posokowiec. Potrafi zakradać się niezmiernie cicho i niepostrzeżenie. Jest nieustraszonym łowcą, a przy tym bardzo pracowity. Akceptuje inne psy, nie wykazuje oznak agresji. Lubi kontakt z rodziną. W domu jest opanowany, przyjacielski, lojalny i czuły. Uwielbia czas spędzony z opiekunem, najlepiej myśliwym. Wyżeł duński kocha biegi, zabawy, polowania. Jest bardzo aktywny i energiczny. Posiada jasno-brązowe, cętkowane lub łaciate umaszczenie. Jego sierść jest krótka i gęsta. Ma masywna sylwetkę ciała.